WIJSHEID VAN EEN BOOM
Er was eens een mens die een boom wilde zijn
die gewoon op één plaats een beetje vrij wilde zijn
Niet meer rennen naar hot en her, dat voelde zo gebonden
Maar juist stilstaan op één plek, de vrijheid van groeien en gronden
En het gebeurde
De mens werd een boom en was gelukkig
Tot het mooiste moment toen hij begreep dat je als boom
het noorden, het zuiden, ja alles bent
Bladeren als ogen kijkend naar het oosten
onwetend van het westen en andersom
ieder een eigen blikveld, een visie, een uitzicht
uitzichten verenigd, toch samen een boom
En de mens was zo gelukkig, z’n wereld ideaal
Hij besloot ze nooit meer los te laten want de bladeren gaven hem taal
En precies op dat moment begon het blad te kleuren
En de mens – verward – hield vast wat ie had
maar de wind liet het gewoon gebeuren
– Inez van Oord –